მირბის, მიმაფრენს უგზო-უკვლოდ ჩემი მერანი, უკან მომჩხავის თვალბედითი შავი ყორანი!
მწუხრი გულისა - სევდა გულისა - ნუგეშსა ამას შენგან მიიღებს, რომ გათენდება დილა მზიანი და ყოველს ბინდსა ის განანათლებს!
მაგრამ რადგანაც კაცნი გვქვიან — შვილნი სოფლისა, უნდა კიდეცა მივდიოთ მას, გვესმას მშობლისა. არც კაცი ვარგა, რომ ცოცხალი მკვდარსა ემსგავსოს, იყოს სოფელში და სოფლისთვის არა იზრუნვოს!
ჭკუით ურწმუნო, გულით უნდო, სულით მახვრალი? ვაი მას, ვისაც მოხვდეს ხელი შენი მსახვრალი!
ვერღა აღმიგო სიყვარულმა კვალად ტაძარი! ვერსად აღვანთე დაშთომილი მისი ლამპარი! ესრეთ დამიხშო უკუღმართმა ნუგეშის კარი, და დავალ ობლად, ისევ მწირი, მიუსაფარი!
ძნელი არის მარტოობა სულისა: მას ელტვიან სიამენი სოფლისა, მარად ახსოვს მას დაკარგვა სწორისა, ოხვრა არის შვება უბედურისა!
დაიბადა თბილისში
სწავლოვდა თბილისის პირველ გიმნაზიაში
მუშაობდა სამართლისა და განჩინების ექსპედიციაში კანცელარისტად
გარდაიცვალა განჯაში. 11 ოქტომბერს დაკრძალეს განჯის რუსული ეკლესიის ეზოში
მანანა ორბელიანის სალონი, ნ. ბარათაშვილი კითხულობს ბედი ქართლისა
ნიკოლოზ ბარათაშვილი. ლადო გუდიაშვილი – Nikoloz Baratashvili. Lado Gudiashvili
ნიკოლოზ ბარათაშვილი თბილისის კეთილშობილთა სასწავლებელში მიაბარეს.
გლდანი-ნაძალადევის რ-ნ, ც.დადიანის 189
+995 322690080